نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• پریزاد کاوسی خسرقی ¹
• عبدالرضا جوان جعفری ²
• سید مهدی سیدزاده ثانی ³
• حسین غلامی ⁴

¹ مدرس حقوق دانشگاه غیرانتفاعی رشدیه

² دانشیار گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد

³ استادیار گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد

⁴ دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف:مبنای اصلی افتراقی‌کردن نظام پاسخ‌دهی در جرایم اطفال ونوجوانان،توجه به الگوی رفاه است. این‌الگو با نگاهی غایت‌گرایانه درصدد به‌سازی وضعیت رفتاری و شخصیتی اطفال ونوجوانان بزهکار است.یکی از ابعاد التزام به الگوی رفاه، توجه به سیاست‌فردی‌سازی پاسخ‌ها است.ستون فقراتِ فردی‌سازی‌پاسخ‌ها پذیرش رویکرد جایگزینیِ حبس‌زدا است.ازسوی‌دیگر، اصالت‌زدایی از متغیرهای غیربالینی نظیر شدت،نوع و ماهیت جرم و توجه به متغیرهای بالینی و فراقانونی نظیر تأکید بر پروندۀ شخصیت ازدیگر ابعاد توجه به فردی‌سازی است.

روش تحقیق: این‌ تحقیق با استفاده از روش پیمایشی درصدد ارزیابی میزان پذیرش ابعاد فردی‌سازی در رویۀ قضایی است. جامعۀ آماری، 293 رأی محکومیت قطعی شعب بدوی و تجدیدنظر محاکم کیفری استان آذربایجان شرقی در بازۀ زمانی1400- 1399 است. داده‌ها در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزارspss 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جهت سنجش معناداری رابطه از آزمون همبستگی پیرسون خی‌دو استفاده شد.

یافته‌های تحقیق: یافته‌ها نشانگر عدم التزام به رویکردحداکثری به پاسخ‌های‌جایگزین حبس‌و پذیرش رویکردتساهل حداقلی در جامعۀ هدف است. همچنین باتوجه به مقدار خی‌دو به دست‌آمده وسطح معناداری-آزمون‌که‌کمتر از(05/0) است،بین متغیرهای شدت،نوع وماهیت جرم و نوع پاسخ قضایی همبستگی معناداری وجود داشته واین متغیرها بر نوع پاسخ تأثیرگذار هستند.

نتیجه‌گیری: اصالت‌زدایی از متغیر‌های غیربالینیِ شدت،نوع و ماهیت جرم، تعیین کیفر بر اساس وضعیت بالینی از طریق تعمیم پاسخ‌های تفریدساز و دوری‌گزینی از رویکردکانون‌زایی به عنوان معیار غالب کیفردهی موجب تضمین حق بر فردی‌سازی پاسخ‌ها می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• الگوی رفاه
• اطفال ونوجوانان
• فردی‌سازی
• پاسخ‌دهی
• متغیرهای غیربالینی
• رویۀ قضایی
• محاکم کیفری استان آذربایجان شرقی

موضوعات

• حقوق جزا و جرم شناسی

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the individualization of the welfare model in responding to the crimes of children and adolescents in the judicial procedure of the criminal courts of East Azarbaijan province

نویسندگان [English]

• parizad Kavosi khasraghi ¹
• Abdolreza Javan jafari ²
• Mahdi seyedzadeh ³
• hossein gholami ⁴

¹ law teacher

² Associate Professor of the Law Department of Ferdowsi University of Mashhad

³ Assistant Professor of the Law Department of Ferdowsi University of Mashhad

⁴ Allameh Tabataba'i University, tahran, iran

چکیده [English]

Background and objective: The main basis for differentiating the responding system in the crimes of children is to pay attention to the pattern of welfare. This model tries to improve the behavioral and personality status of delinquent children and teenagers with a finalist perspective. One of the dimensions of commitment to the welfare model is paying attention to the policy of individualization of sentences. The backbone of individualization sentences of On the other hand, de-authenticization of non-clinical variables such as severity, type and nature of the crime and attention to clinical and extra-legal variables such as emphasis on the personality file are other dimensions of attention to individualization.

Research method: This research, using a survey method, aims to evaluate the acceptance of individualization dimensions in judicial procedure. The statistical community has 293 verdicts of final conviction of branches of the criminal courts of East Azarbaijan province in the period of 2019-1400. The data were analyzed in two parts, descriptive and inferential, using spss 24 software, and the Pearson chi-square correlation test was used to measure the significance of the relationship.

Research findings: The findings indicate non-adherence to the maximum approach to alternative answers to imprisonment and acceptance of the minimum tolerance approach in the target community. Also, according to the chi-square value obtained and the significance level of the test, which is less than (0.05), there is a significant correlation between the variables of intensity, type and nature of the crime and the type of judicial response, and these variables have an effect on the type of response.

Conclusion :Deauthentication of the non-clinical variables of severity,etermining the punishment based on the clinical situation through the generalization of exclusionary responses and avoiding the focalization approach as the dominant criterion of punishment guarantees the right to individualize will be.

کلیدواژه‌ها [English]

• : model of welfare
• children and adolescents
• individualization
• response
• non-clinical variables
• judicial procedure
• criminal courts of East Azarbaijan province