نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• قاسم محمدی ¹
• احسان عباس زاده امیر آبادی ²

¹ عضو هیأت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

² دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی و دادرس دادگاه کیفری 2 شهرستان بم

چکیده

جرم دانستن معاونت در جرم‌های غیر عمدی با توجه به نصوص قانونی موجود در نظام حقوق ایران دشوار می‌نماید و از این رو سخن گفتن از آن نیازمند بحثی نظری در اثبات امکان تحقق آن در ساختاری منسجم است. در این مسیر ابتدا لوازم پذیرش نظریه‌ی معاونت در جرایم غیر عمدی از جمله «عدم لزوم احراز وحدت قصد طرفین»، «واقعی بودن عنوان معاونت» و «عدم لزوم عمدی بودن معان‌علیه» مورد توجه و کنکاش واقع شده‌ است؛ آن گاه از رهگذر نقد و تحلیل مصادیق اختلافی آن از قبیل «معاونت در ارتکاب رفتار منشأ جرم»، «مساعدت در ارتکاب قتل خطئی» و «مداخله در قتل مهدورالدم غیر واقعی» مجالی برای تبیین فواید جرم‌شناختی مترتب بر پذیرش نظریه‌ی مذکور فراهم آمده است و در نهایت به قانون‌گذار پیشنهاد شده تا با بسط مصادیق معاونت در جرم، گامی موثر در جهت کنترل بزهکاری بردارد.

کلیدواژه‌ها

• معاونت در جرم
• معاونت در اثم
• معاونت در جرم غیر عمدی
• وحدت قصد
• جرم‌انگاری

عنوان مقاله [English]

An Analysis of the Theory on Aiding to Unintentional Crimes

نویسندگان [English]

• Ghasem Mohammadi ¹
• Ehsan Abbaszadeh Amirabadi ²

چکیده [English]

Criminalizing the act of aiding to unintentional crimes appears to be onerous; especially with regard to the legal texts of the Iranian law system, thus addressing the issue requires a theoretical discussion on the substantiation of its possibility within a consistent structure. In this direction, initially, the prerequisites of the recognition of the theory on aiding to unintentional crimes such as “non-essentiality of the corroboration of the unity of the criminal intent of parties”, “the actuality of the title of aiding”, “non-essentiality of the intentionality of the aided act” are explored thoroughly, then through the analysis and review of its contradicting instances, such as “aiding to the commission of a conduct which is the origin of the crime”, “assistance in the commission of the  killing by mistake” and “intervention in the murder of a person deemed erroneously mahdour-al dam (or deserving of death)”, there exists the grounds to explain the criminological advantages derived from acceptance of the aforementioned theory, and at last, it is proposed to the legislator to expand the instances of aiding to the commission of crime as an effective measure to control  delinquency. 

کلیدواژه‌ها [English]

• Aiding a crime
• Aiding in Misdemeanor
• Aiding